Greeklish: κίνδυνος ή υπερβολές;

Δεν πηγαίνει πολύς καιρός από τότε που σαράντα ειδήμονες επί της ελληνικής υπέγραψαν την "Διακήρυξη για την ελληνική γλώσσα" επισημαίνοντας τον κίνδυνο ημιμάθειας και νοηματικής ισοπέδωσης που επιφέρει στη μακρόχρονη χρήση της η εφαρμογή των greeklish.

Τί είναι όμως τα greeklish? 
Πρόκειται για μια απλούστευση της γραφής της ελληνικής, η οποία εκφράζεται μέσω λατινικών φθογγικών συμβόλων και αποτυπώνει μονάχα μια φωνολογική πτυχή της γλώσσας.
Για παράδειγμα:  ελλ. Η μικρή κοπέλα γελούσε δυνατά,  greekl. i mikri kopela geluse dinata


Τέτοιες λεπτές διαφοροποιήσεις μοιάζουν ελάσσονος σημασίας, η άποψη αυτή όμως είναι δυστυχώς μονάχα φαινομενική, καθώς πρέπει να ληφθεί υπόψη η σκοπιμότητα της γραμματικής σύστασης της γλώσσης, πράγμα που είναι πιθανό να αγνοείται από τους νεαρούς χρήστες greeklish. Για παράδειγμα ας λάβουμε υπόψιν τον φθόγγο i με τον οποίο φωνολογικά μπορεί να αποτυπωθεί το θηλυκό άρθρο ενικού αριθμού, το θηλυκό και το αρσενικό άρθρο πληθυντικού αριθμού, ο ομόηχος διαζευκτικός σύνδεσμος, ο εισαγωγικός σύνδεσμος υποθετικής προτάσεως είτε κάποιο επιφώνημα. Όλες αυτές οι λεπτομέρειες μπορούν να επηρεάσουν καθοριστικά τόσο την γνώση της γλώσσας την οποία ομιλούμε, όσο και την ορθογραφία της. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν με κάθε σοβαρότητα η πολυπλοκότητα της ελληνικής όχι ως άρειας γλώσσης, ούτε με κριτήρια εθνικιστικά, αλλά ως γλώσσας που γέννησε εν μέρει (ας μην ξεχνάμε το παραδεδεγμένο ως αρχαιότερο λογοτεχνικό έργο ασσυρο-βαβυλωνιακό "'έπος του Γκιλγκαμές", 3000 π.Χ.) και καθόρισε την παγκόσμια λογοτεχνία. Σκοπός της αποφυγής της χρήσης greeklish δεν είναι η διαιώνιση κάποιου πατριωτισμού, αλλά η διατήρηση της ορθής χρήσης της γλώσσας. Όταν οι φθόγγοι κρύβουν τέτοια νοήματα, ακόμη και προφοράς ή ποσότητας, δεν είναι ωφέλιμο να "παίζουμε με τις λέξεις".


Ποιά λύση προτείνουμε για μια πιο ορθολογική γραφή της ελληνικής;
Για κάθε γλώσσα είναι προτιμώτερο να εφαρμόζουμε την παραδοσιακή και ακριβέστερη γραφή της. Αυτό, διότι όπως προανέφερα, θα πρέπει να δεχτούμε τη σκοπιμότητα της γλωσσικής μορφολογίας που σε μια λέξη καθορίζει το φυλο (γραμματικό γένος), την ποσότητα (γραμματικοί αριθμοί), τον χρόνο, την διάρκεια, την πτώση, την ρίζα κ.α. Ως εκ τούτων, είναι δόκιμο να γράφουμε την αγγλική χρησιμοποιώντας το λατινικό αλφάβητο όπως είθισται, και την ελληνική με το ελληνικό αλφάβητο εφόσον απευθυνόμαστε σε γνώστες της προαναφερθείσας γλώσσας.


Β.Μπ.

Για περισσότερες λεπτομέρειες
Σήμα κινδύνου από σαράντα ακαδημαϊκούς

Η απάντηση του Μαρωνίτη [Το Βήμα]

Greekglish: ελληνικά με λατινικό αλφάβητο [Καθημερινή]